Als een soort déjà-vu moment, reden we ook deze week door de stromende regen naar de Galgenwaard. We hebben geleerd van vorige week, dus we parkeerden deze keer wel bij de lift – die vervolgens niet te bereiken was via de binnendeur, waardoor we alsnog door de regen buitenom moesten lopen. Gelukkig werden we niet zo’n verzopen katten c.q. natte dweilen als vorige week.
Deze week was niet Boni D6, maar Majella D6 onze tegenstander. Na een korte voorbespreking in de kantine, met onze nieuwe coach Jacco, konden we gaan warmlopen in de zaal. Het werd al vrij snel duidelijk dat de warme hal van vorige week, veranderd was een een hal waarin neuzen nog lang koud bleven. Hiermee kreeg Jacco’s uitspraak dat wissels er niet stonden om langs de kant koud te worden, soms net even een andere dimensie 🙂
We begonnen de wedstrijd sterk, met veel servicedruk en lekker spel. Al snel lieten we ons van de wijs brengen, waardoor de enorme voorsprong uiteindelijk overliep in een achterstand. We kregen het niet voor elkaar om de overhand terug te krijgen, en verloren de eerste set. Majella was blij, dit was hun eerste winst dit seizoen.
We waren allemaal van mening dat het niet nodig was, dat we echt veel beter konden en dat we er volle bak voor zouden gaan. Maar of het nu ook weer lag aan afleidende manieren van serveren, voetfouten door de tegenstander die niet afgefloten werden, onze voetfouten die wel afgefloten werden, te veel fouten aan onze kant of goede services en onmogelijke reddingsballen aan de andere kant… het wilde maar niet lukken. Het had waarschijnlijk nog het meest te maken met onze rommelige afspraken in de opstelling (al stonden we deze week wel de hele wedstrijd op de goede plek), en dat onze servicedruk niet meer echt op gang wilde komen. Wat het ook was: set 2 en 3 gingen verloren.
Maar die laatste zouden we pakken. Er zou hoe dan ook een set mee naar huis komen! En daar is ook enorm voor geknokt. Geheel in D2-stijl werd de set uiteindelijk, na een achterstand van een punt of 8, met 30-28 gewonnen. Zo konden we toch nog opgewekt naar huis, en hadden we niet één, maar twee feest-auto’s die terug naar Houten reden (en de laatste naar Nieuwegein).